จากเสียงดนตรี และเสียงเพลงขับกล่อม เวลาคลายเหงา เพียงอย่างเดียวคงจะไม่ได้แล้วนะคะ เพราะเสียงดนตรี และเสียงเป็นได้มากกว่านั้นมากมายเลยทีเดียว เพราะในปัจจุบันทุกคนใช้เสียงเพลง และเสียงดนตรี เป็นเครื่องทำให้คลายเหงา และใช้ขับกล่อมความครื้นเครงในหลายโอกาสได้อย่างลงตัว
และใครล่ะที่จะมีพรสวรรค์ กับพรแสวง ในการบรรเลงขับกล่อมทั้งเสียงดนตรี และเสียงเพลงด้วยใจรัก ได้อย่างไพเราะให้ท่านฟังอย่างมีความสุขได้เป็นอย่างดี เช่นเดียวกันกับบุคลากรของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ท่านหนึ่งที่เป็นอีกบุคคลที่ใช้เสียงเพลง และเสียงดนตรีขับกล่อม ในการจัดกิจกรรมสันทนาการต่างๆ ได้อย่างลงตัว และมีความสุข จนทำให้เสียงดนตรี และเสียงร้องเพลงอันไพเราะ ที่สนุกสนานของเขา ดังไปถึงอีกหลายต่อหลายหน่วยงานภายในมหาวิทยาลัย จึงเป็นที่มาของการขอความอนุเคราะห์ใช้บริการเสียงเพลงและเสียงดนตรีของเขา เพื่อจัดกิจกรรมสันทนาการให้กับอีกหลายหน่วยงาน เราไปรู้จักกับเขาคนนั้นกันเลยนะคะ 
 


แนะนำตัวชื่อ-สกุล  ปัจจุบันทำงานตำแหน่ง/หน่วยงาน
             สวัสดีครับผมชื่อนายภาณุวัฒน์ เพียรภายลุน ปัจจุบันทำงานในตำแหน่งนักวิชาการคอมพิวเตอร์ปฏิบัติการ ที่สำนักวิทยบริการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม 



กล่าวถึงงานที่ทำในปัจจุบัน กับการทำงานในสำนักวิทยบริการ เป็นอย่างไรบ้าง
           งานหลักของตนเอง คืองานดูแล และพัฒนาเว็บไซต์ งานพัฒนาระบบคลังฐานข้อมูล งานพัฒนาระบบ E-Learning และก็งานผลิตสื่อ ประเภท งานออกแบบกราฟฟิก งาน Production House งานถ่ายภาพนิ่ง งานถ่ายวิดีโอ งานไลฟ์สดต่างๆ ในสำนักวิทยบริการ ซึ่งอาจจะดูย้อนแย้งกันพอสมควร กับไลฟ์สไตล์ และตัวตนของตัวเอง ซึ่งในการทำงานในสำนักวิทยบริการนั้น จะต้องมีความตรงต่อเวลา เพื่อเตรียมตัวให้พร้อมต่อการให้บริการแก่ผู้มาใช้บริการ ซึ่งตนเองก็ต้องเคารพ และต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานที่



กล่าวถึงที่มา และแรงบันดาลใจในการเล่นดนตรี
           ก่อนอื่น ตนเองต้องการร้องเพลงที่ตนเองชอบ ในคีย์ที่ตนเองต้องการจะร้อง อีกทั้งตนเองเป็นคนควบคุมจังหวะ และทำนองตามจินตนาการขึ้นมาใหม่ ตามที่ตนเองต้องการอยากจะร้อง และตนเองมีความต้องการที่จะเป็นคนสร้างเสียงหัวเราะ ความสนุกสนาน ให้กับทุกคนครับ เหนือสิ่งอื่นใดคือคิดว่าเท่ห์ในสายตาสาวๆ ครับ 



มีการนำการร้อง และเล่นดนตรี เข้ามามีบทบาทกับการทำงานอย่างไรบ้าง 
       ในเรื่องของการนำการร้องเพลง และเล่นดนตรีของตนเอง เข้ามามีส่วนร่วม และมีบทบาทในการทำงานนั้น ส่วนมากตนเองจะเล่นดนตรี และร้องเพลงในบางโอกาสเท่านั้น โดยปกติก็จะเล่นเฉพาะในช่วงที่มีกิจกรรมของห้องสมุด ที่สำนักวิทยบริการ เช่น ช่วงเปิดเรียนใหม่ กิจกรรมสัปดาห์ห้องสมุด Bookfair งานเลี้ยงสังสรรค์ปีใหม่ หรืองานสงกรานต์ และเมื่อไม่นานมานี้ ก็มีหน่วยงานภายในมหาวิทยาลัยได้ติดต่อ และทำเรื่องขอความอนุเคราะห์มายังหัวหน้าหน่วยงาน ขอความอนุเคราะห์ตนเองให้ไปช่วยกิจกรรมสันทนาการ ด้านการเล่นกีต้าร์ และร้องเพลง ในการจัดกิจกรรม โครงการต่างๆ



        โดยต้องขอขอบคุณผู้บริหารของสำนักวิทยบริการ ที่ให้การสนับสนุนตนเอง ที่สำคัญตนเองยังสามารถเพิ่มในเรื่องของการเล่นกีตาร์ร้องเพลงในกิจกรรมสันทราการ โครงการ ให้เป็นการบริการ คณะ หน่วยงาน การกรอกลงในภาระงานอีกรูปแบบหนึ่งของตนเอง ในการปฏิบัติงานหลัก ในหน้าที่ตำแหน่ง ตามที่ได้รับมอบหมายอย่างสมบูรณ์



และปฏิบัติงานที่ตนเองรักด้านการให้บริการ ในเรื่องของการเล่นกีต้าร์ และร้องเพลงที่ตนเองรัก ควบคู่กันไป ได้อย่างลงตัว และมีความสุข และเล่นดนตรี การเอนเตอร์เทนในสไตล์ของตนเอง ซึ่งเอาจริงๆ ตนเองเป็นคนค่อนข้างจะขี้อาย “พูดไม่ค่อยเก่ง แต่รักหมดใจ” 



สิ่งที่ได้จากการเล่นดนตรี
สิ่งที่ตนเองได้จากการเล่นดนตรีนั้น โดยส่วนตัว ตนเองคิดว่าได้ความอดทน เป็นการช่วยสร้างความเชื่อมั่น และความมั่นใจ หากเราคิดว่าทำได้ ก็ต้องได้มากกว่าเดิม และแน่นอนสิ่งนั้นต้องเก่งมากกว่าเมื่อวาน ซึ่งกว่าจะเล่นมาได้ขนาดนี้ (ออกตัวก่อนเลยว่าไม่ถึงขนาดเก่งมาก) ต้องใช้ความอดทนกับความเบื่อ กับความขี้เกียจ ความพยายามมากพอสมควร หรือจะเรียกอีกอย่างคือ “ตนเองเป็นคนที่มักย่องครับ” “คำว่ามักย่อง หมายถึง คำเยินยอ” เพื่อเอาไว้เล่นโชว์สาว ตอนนั้นตนเองคิดว่าตัวเองเท่ห์ เลยเล่นเรื่อยมา และมารู้ตัวอีกครั้งก็ชอบและรักการเล่น และร้องเพลงเข้าไปแล้ว



เรามีเกณฑ์การให้บริการ หรือรับงานด้านการร้องเพลงอย่างไรบ้าง
ถามถึงเกณฑ์ ในการให้บริการนั้น ไม่มีหรอกครับ ใครชวนถ้าว่างก็ไปหมดเลยครับ ผมชอบปาร์ตี้ ชอบงานสังสรรค์ ชอบบรรยากาศ ชอบผู้คน ชอบส่งต่อความสุขผ่านเสียงเพลง ให้กับเพื่อนๆ พี่ๆ และถ้ามีคนอินกับเพลงที่เราเล่น นั้นถือว่าสอบผ่านแล้วครับสำหรับตนเอง ไม่ว่าจะเป็นเพลงเศร้า แล้วมีคนร้องไห้ตาม หรือเล่นเพลงที่มีจังหวะสนุกๆ แล้วมีคนลุกมาเต้นตาม แค่นั้นคือสุดยอดแล้วครับสำหรับตนเอง เพียงแค่นั้นตนเองก็สามารถกลับไปนอนอย่างภาคภูมิใจ และมีความสุข ในความสามารถของตัวเอง ที่สามารถทำให้คนอื่นมีความสุข ผ่อนคลายกับเสียงเพลง เสียงดนตรีของตนเองได้ในแต่ละครั้ง และสำหรับตนเอง “ดนตรีไม่มีผิดมีถูก มีแต่ชอบกับไม่ชอบเท่านั้น” 



อยากจะฝากอะไรไปยังอีกหลายคนที่ยังค้นหาตัวเองไม่พบว่า ตนเองต้องการจะทำอะไรในสิ่งที่ตนเองชอบ
ฝากถึงหลายคนที่ยังค้นหาตัวตนของตนเองยังไม่เจอ คือเราต้องลองทำอะไรหลายๆ อย่างลองดู ไม่จำเป็นต้องเก่ง หรือเพอร์เฟค ตนเองคิดว่าสักวันต้องเจอในสิ่งที่ตัวเองชอบ หรือไม่ก็เข้าใกล้ในสิ่งที่ตนเองชอบอย่างแน่นอน “อะไรที่ทำแล้ว และมีความอยากที่จะทำอีกนั้น นั่นคือสิ่งที่ตนเองมีความอยากที่จะทำในสิ่งนั้นๆ และจงมีความสุขกับอะไรง่ายๆ ในทุกๆ วัน”

Author

ผู้เรียบเรียง : สินีนาฎ พรั่งพร้อมกุล
Email : sineenard.p@msu.ac.th
หมายเลขติดต่อภายใน : 0-4375-4315 (ภายใน) 1722

ภาพประกอบบทความ

  :   สินีนาฎ พรั่งพร้อมกุล/กราฟิก:คุณปิยะฉัตร ธนภัทรธุวานันท์

Related Posts